Çok katlı oteller bir tarafa yığılır; çatlak yollar açılıyor. 860’tan fazla ev, derin çatlaklarla yayılmış durumda. Ve tepeleri karla kaplı dağlara bakan bir tapınağın içinde, Hindu rahipler, çıtırdayan bir ateşe kaşık dolusu şişirilmiş pirinç ve ghee yığıyorlar. Himalayalar’da oyulan ve Hindu ve Sih hacılar tarafından saygı duyulan Joshimath kasabası batıyor.
Rahipler, dualarının bir şekilde zamanı geri alıp kutsal kasabalarını kurtaracağını umarak gözlerini kapatıp ilahiler söylüyorlar.
Aylardır, Joshimath’ta yaşayan yaklaşık 20.000 kişi, dünyanın topluluklarını yavaş yavaş yutmasını izledi. Hiç gelmeyen yardım için yalvardılar ve Ocak ayında içinde bulundukları çaresiz durum, onu uluslararası ilgi odağı haline getirdi.
Ama o zamana kadar Joshimath zaten bir felaket bölgesiydi. Ve kurtarıcılar yerine kasabayı yerle bir eden buldozerler aldılar.
Kutsal şehir, heyelan ve depremlerin geride bıraktığı moloz yığınları üzerine inşa edilmiştir. Bilim adamları onlarca yıldır Joshimath’ın son zamanlarda meydana gelen ağır inşaat seviyesine dayanamayacağı konusunda uyardılar.
Save Joshimath Committee’den bir aktivist olan Atul Sati, “Çatlaklar her gün genişliyor ve insanlar korku içinde. … Bu bir saatli bomba” dedi.
Uzmanlar ve aktivistler, kısmen başbakanın siyasi partisinin kutsal kasabanın anavatanı olan Uttarkand’da din turizmini büyütme yönündeki desteği nedeniyle Joshimath’ın geleceğinin risk altında olduğunu söylüyor. İklim değişikliğine ek olarak, daha fazla turisti ağırlamak ve bölgedeki hidroelektrik projelerini hızlandırmak için kapsamlı yeni inşaatlar, arazinin batması olan çökmeyi şiddetlendiriyor.
Joshimath’ın özel ruhani güçlere sahip olduğu söyleniyor ve Hindu gurusu Adi Shankaracharya’nın, biri Joshimath’ta olmak üzere Hindistan’da dört manastır kurmaya başlamadan önce sekizinci yüzyılda aydınlanma bulduğu yer olduğuna inanılıyor.
Ziyaretçiler, ünlü Sih tapınağı Hemkund Sahib’e ve Hindu tapınağı Badrinath’a giderken kasabadan geçerler.
Joshimath’ı “Kuzey Hindistan’ın beyni” olarak adlandıran yerel bir rahip olan Brahmachari Mukundanand, “Korunması gerekiyor,” dedi ve “Bazı uzuvlarımız kesilse bile vücudumuz hala çalışabilir. Ama beynimize bir şey olursa, onu kurtarabiliriz.” İşlevi. … Hayatta kalması son derece önemlidir.”
Çevreci Vimlendu Jha’ya göre kasabanın gevşek üst toprağı ve yumuşak kayaları ancak bu kadarını destekleyebilir ve bu sınır çoktan aşılmış olabilir.
“Kısa vadede gelişme düşünebilirsiniz ama uzun vadede aslında yıkımdır” dedi.
En az 240 aile, geri dönüp dönemeyeceklerini bilmeden yer değiştirmeye zorlandı.
Geçen ay evi çatlamaya ve eğilmeye başlayınca Joshimath’tan kaçan Prabha Sati, devlet yetkilileri evini yıkmadan önce eşyalarını almak için geri geldi.
“Artık her şeyi geride bırakmak zorunda kalacağım. Her küçük parçası yok edilecek,” dedi gözyaşlarını kırpıştırarak.
Uzmanların uyarılarını dikkate almayan yetkililer, bölgede çok sayıda hidroelektrik santrali ve uzun bir otoyol da dahil olmak üzere maliyetli projeler geliştirmeye devam ettiler. İkincisi, Başbakan Narendra Modi’nin Bharatiya Janata Partisi’nin önemli bir ayağı olan din turizmini daha da artırmayı hedefliyor.
Modi 2021’de birkaç kutsal türbeyle bezeli Uttarkand’ın gelişmiş altyapı sayesinde önümüzdeki on yılda turist sayısında artış göreceğini söyledi. Eyalet verilerine göre 2019’da yaklaşık 500.000 kişi Joshimath’tan geçti.
Büyük bir çekiliş, hacıların dört yüksek irtifa tapınağa ulaşmak için zorlu araziyi ve sert havayı aştığı Char Dham hac yolculuğudur. 2022’de 250.000 hacıdan 200’ü yolculuk sırasında öldü. Yetkililer, ziyaretçi sayısındaki artışın mevcut altyapıyı zorladığını söyledi.
Halihazırda devam etmekte olan Char Dham altyapı projesi, dağların arasından çaprazlama geçecek uzun ve geniş bir tüm hava koşullarına uygun otoyol ve demiryolu hattı aracılığıyla yolculuğu daha erişilebilir hale getirmeyi amaçlıyor.
Bazı uzmanlar, projenin birkaç kasabanın enkaz üzerine inşa edildiği Himalayalar’daki kırılgan durumu daha da kötüleştireceğinden korkuyor.
Kıdemli çevreci Ravi Chopra, bu kadar geniş yollar oluşturmak için mühendislerin kayaları parçalaması, ağaçları kesmesi ve çalıları soyması gerekeceğini, bunun da yokuşları zayıflatacağını ve onları “doğal afetlere karşı daha duyarlı hale getireceğini” söyledi.
Joshimath yakınlarındaki projenin inşaatı geçen ay durdurulmuş olsa da, yerel halk bunun çok geç olduğundan korkuyordu. Rahiplerden biri olan Vishnu Priyanand, ünlü Adi Shankaracharya manastırının ön duvarlarından biri boyunca uzanan uzun bir çatlağın son haftalarda endişe verici bir şekilde derinleştiğini söyledi.
İbadethaneler ibadet yeri olarak kalsın, turistik yer haline getirmeyin” diye yalvardı.
Sadece otoyollar değil.
Ocak ayının sonlarında, yüzlerce bölge sakini, Ulusal Termal Enerji Şirketi’nin Joshimath yakınlarında bulunan Tapovan hidroelektrik santralini protesto etti.
Joshimath’ı Kurtar Komitesi üyesi Atul Sati, “Kasabamız bu proje nedeniyle yıkımın eşiğinde” dedi.
Yerel halk, istasyon için 12 kilometrelik (7 millik) bir tünel için yapılan inşaat patlamalarının evlerin parçalanmasına neden olduğunu söylüyor. Çalışmalar askıya alındı, ancak NTPC yetkilileri Joshimath’ın çökmesiyle ilgili herhangi bir bağlantı olduğunu reddediyor. Joshimath’ın bulunduğu Chamoli bölgesinden sorumlu memur Himanshu Khurana, çeşitli devlet kurumlarının hasara neyin neden olduğunu belirlemek için araştırmalar yürüttüğünü söyledi.
Kriz, Hindistan’ın kömüre bağımlılığını azaltmak için dağlarda daha fazla hidroelektrik arayışının sürdürülebilir bir şekilde gerçekleştirilip gerçekleştirilemeyeceği konusundaki soruları yeniden alevlendirdi. Uttarkand’ın çeşitli aşamalarda yaklaşık 100 hidroelektrik projesi var.
Uzmanlar, hidroelektrik için gereken ağır inşaatın iklim değişikliğine karşı zaten savunmasız olan bir bölgede onarılamaz hasarlar verebileceği konusunda uyarıyor.
Joshimath yakınlarındaki bir köyün sakinlerinin öğrendiği gibi, tüm köyleri de yerinden edebilir.
Alaknanda Nehri kıyısındaki Haat, bir zamanlar guru Adi Shankaracharya’nın 8. Yüzyılda başka bir tapınak kurduğu söylenen kutsal bir köydü.
Köyün 2009 yılında bir hidroelektrik projesi inşa etmek için bir enerji kuruluşu tarafından satın alınmasından sonra, bugün, atıkların boşaltıldığı bir alan ve inşaat malzemelerinin saklandığı bir çukurdur.
Laxmi Narayan tapınağı, köyün hala ayakta kalan tek kısmı. Bir zamanlar köyün şefi olan ve şu anda başka bir kasabada yaşayan Rajendra Hatwal, tüm sakinlerinin yeniden yerleştirildiğini söyledi.
Hatwal ve birkaç kişi daha tapınağı kontrol etmeye devam ediyor. Ayrılmayı reddeden bir bekçi, yanındaki derme çatma bir odada yaşıyor. Yerleri süpürür, putları temizler ve gelen tek misafir için çay hazırlar.
Günlerinin sayılı olduğundan korkuyorlardı.
Hatwal, “Tapınağı korumak için savaşıyoruz. Eski kültürümüzü yeni nesle aktarmak için korumak istiyoruz” dedi. “Yalnızca bir köyü yok etmekle kalmadılar, 1200 yıllık bir kültürü de yok ettiler.”
.
More Stories
DNA Sonatı: Beethoven’ın saçı, ölümüyle ilgili genetik fikir veriyor
Kalp kırıklıklarını iyileştirmek: NZ, gençlerin ayrılıklarına yardımcı olmak için 4 milyon dolarlık bir program başlattı
Bilim adamları, okyanusun esrarengiz en küçük devi minke balinasını inceliyor